«ΤΟΝ ΕΠΙΑΣΕ ΣΤΑ ΠΡΑΣΑ»:

ΜΙΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ…

Η Αθήνα έγινε το 1834 πρωτεύουσα του Ελληνικού κράτους. Από το 1856 και μετά ήταν έρμαιο των λήσταρχων που απήγαγαν εύπορους Αθηναίους, ζητούσαν λύτρα, έκαιγαν χωριά και κατατρόμαζαν τους πληθυσμούς, καθώς τα αποσπάσματα της χωροφυλακής ήταν ανήμπορα να συλλάβουν τον Νταβέλη, τον Κακαράπη, τον Καρρά, τον Καλαμπαλίκη, τον Τσιμπουκλάρα και άλλους, που με τις συμμορίες τους λυμαίνονταν την πρωτεύουσα, τα περίχωρα και την επαρχία.

Καταφύγια των λήσταρχων ήταν οι σπηλιές στον Παρνασσό, στον Υμηττό, στην Πεντέλη, στην Πάρνηθα κ.ά.

Τα περίχωρα της Αθήνας τότε ήταν γεμάτα περιβόλια, όπου οι Αθηναίοι καλλιεργούσαν κηπευτικά: μαρούλια, πράσα, κρεμμυδάκια, ραπανάκια, σπανάκια, μυρωδικά κ.λπ. που τα πουλούσαν στις ντόπιες αγορές. Τα πιο περιζήτητα και ακριβότερα από τα κηπευτικά ήταν τα πράσα, με τα οποία οι νοικοκυρές έκαναν νοστιμότατες πίττες.

Ένας από αυτούς ο Θοδωρής Καρράς, που με τη συμμορία του ρήμαζε σπίτια, μαγαζιά και περιβόλια, ήταν στο στόχο της χωροφυλακής που τον κυνηγούσε διαρκώς, αλλά δεν κατόρθωνε να τον πιάσει.

Από τις πιο πλούσιες σε κηπευτικά ήταν και η έκταση βόρεια του Κηφισού, στην οποία είχε κτίσει το σπιτάκι του και κατοικούσε ο παπά Δημήτρης Κολοκύνθης, που είχε ανεγείρει τότε τον ιερό ναΐσκο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, αργότερα τον σημερινό ι.ν. της Κοιμήσεως Θεοτόκου Κολοκυνθούς, στη συμβολή της Λένορμαν με την Κηφισού. Ο παλαιός ναός κατεδαφίστηκε το 1854, ο θεμέλιος λίθος του νέου μπήκε το 1957 και η ανέγερση ολοκληρώθηκε το 1967.

Αν και ηλικιωμένος ο παπά Δημήτρης είχε εντυπωσιακή σωματική διάπλαση και δύναμη, λόγω και των εργασιών στις καλλιέργειες των κηπευτικών.

Μεταξύ άλλων ο παπά Δημήτρης καλλιεργούσε και πάρα πολλά πράσα και αντιλαμβανόταν ότι κάποιος… επισκεπτόταν τα βράδια τη φυτεία και την… ξάφριζε.

Τα πράσα ήταν η αδυναμία του Καρρά, ο οποίος έκανε εφόδους τα βράδια στα περιβόλια του παπά Δημήτρη.

Ο παπά Δημήτρης, που αντιλαμβανόταν ότι τα πράσα του λιγόστευαν, καιροφυλακτούσε…

Μέχρι που ένα βράδυ είδε μια σκιά που αθόρυβα μάζευε πράσα. Ατρόμητος και χειροδύναμος όπως ήταν, πετάχτηκε έξω από το σπιτάκι του, άρπαξε από το σβέρκο τον κλέφτη, που όπως διαπίστωσε δεν ήταν άλλος από τον περιβόητο Καρρά.

Τον… χειροτόνησε, τον τσουβάλιασε και τον παρέδωσε στην χωροφυλακή.

Εκεί ο Καρράς κατέδωσε τα μέλη της συμμορίας του, που συνελήφθησαν όλοι και έτσι εξαρθρώθηκε η σπείρα που τρομοκρατούσε τον πληθυσμό.

Από το γεγονός αυτό μας έμεινε η φράση «τον έπιασε στα πράσα», που σημαίνει την επ’ αυτοφώρω σύλληψη.

Ό,τι δεν μπόρεσε να κάνει η χωροφυλακή το έκανε ο παπά Δημήτρης Κολοκύνθης, που από το επίθετό του πήρε το όνομα της η περιοχή: Κολοκυνθούς…

Δ.Λ.

(ΜΑΪΟΣ 2024)